“To powietrze jest mojsze niż twojsze!” 🤪
1: Mamooooo, ja nie chcę, żeby on oddychał tym samym powietrzem co ja!
2: A ja nie chcę, żeby ona na mnie patrzyła!
Rodzeństwo… wiecie co mam na myśli? Ciągła miłość i zabawa w ciszy? 🤪
Książka Małgorzaty Stańczyk „Rodzeństwo. Jak wspierać relacje swoich dzieci” zaczyna się dość banalnie. Chwilę mi zajęło, żeby się do niej przekonać.
Im dłużej ją czytałam, tym bardziej moje zdanie zmieniało się w kierunku -> „świetnie ujęty temat, również dla specjalistów – otwiera umysł”. Czasem musiałam dany rozdział dłużej przemyśleć i przeanalizować, aby następnie wprowadzić teorię w życie. Innym razem opisywana sytuacja i jej rozwiązanie zaskakiwała mnie na tyle, że co pewien czas stwierdzałam „aha! No właśnie! No tak!” Jako specjalista pracujący od wielu lat z rodzicami i dziećmi gorąco polecam ten poradnik. Jest ciekawy, łatwo i przystępnie napisany oraz daje wiele praktycznych wskazówek dla rodziców wychowujących dzieci.
Rodzina to system „naczyń połączonych”. System, w którym poszczególne elementy wzajemnie na siebie oddziałują. Gdy jeden z trybików poruszy się w tej maszynie, wtedy wszystkie inne również drgną. Nie da się tego wszystkiego od siebie całkowicie oddzielić. Wskazana książka uważnie skupia się na relacjach między rodzeństwem. Daje jednak też dużą przestrzeń, by doskonalić siebie jako rodzica. Autorka książki pokazuje, że w pierwszej kolejności rodzice muszą zadbać o siebie. Gdy rodzice nie mają zasobów w sobie, to nie będą w stanie wspomóc rodzeństwa czy każdego dziecka z osobna. Tytuł książki wskazuje, że wszystko będzie się koncentrowało wokół relacji naszych dzieci, a prawda jest taka, że bardzo dużo zaczyna się od nas. Rodziców.
Trudnością w lekturze książki, szczególnie pierwszej części, są odnośniki do kolejnych rozdziałów („o tym napisałam w rozdziale…”). Z jednej strony może to być pomocne, natomiast mnie osobiście drażniło, bo zamiast skupić się na treści, którą czytam sprawdzałam wskazany rozdział. Odrywało mnie to od skupienia. Rozumiem zamysł uporządkowania treści, jednak za bardzo wybija to czytelnika z uważnego czytania.
Bardzo interesujący i uwalniający jest rozdział o złości rodzica. Myślę, że warto, aby tą część przeczytał każdy rodzic. Co też wyniosę z tej lektury? Myśl, że mogę odpuścić, a czasami jako rodzic wręcz powinnam pewne sytuacje odpuścić. Zapytacie jakie? No właśnie wiele spraw, których myślę, że spora część z nas nie odpuszcza na co dzień. Czasem to kwestia przeczekania, usłyszenia jakie emocje wchodzą w danym momencie w grę i zdecydowania co z tym zrobić. Warto też w samym sobie wyćwiczyć mechanizm zatrzymania się zamiast automatycznego reagowania na daną trudność.
Autorka książki odwołuje się i korzysta z aktualnej literatury wydanej w większości powyżej 2000 roku. Przywoływane są słowa i twórczość takich postaci jak Jesper Juul, Marshall B. Rosenberg, Bogdan de Barbaro, Adele Faber, Elaine Mazlish i wielu innych, co już pokazuje, że poruszane są tam bardzo wartościowe i aktualne treści. Poza wartością merytoryczną można tam odnaleźć bardzo „życiowo” opisane sytuacje i trudności. Myślę, że wiele osób znajdzie tam coś dla siebie. Czytając tę książkę, można poczuć spokój, że każdy z nas w rodzicielstwie przechodzi podobne problemy. Ponadto, dostajemy gotowe rozwiązania, które możemy wdrożyć od razu na co dzień. Dzięki tej lekturze uczymy siebie i dzieci uważności w nieoceniający, a zarazem akceptujący sposób. Nasze dzieci się kłócą? Ok. Będą to robić – to nieuniknione, a jednocześnie bardzo potrzebne! Dajmy im taką możliwość 🙂
Książka wnikliwa, merytoryczna i rozwiązująca wiele sytuacji, pojawiających się pomiędzy rodzeństwem, jak też między rodzicem a dzieckiem. Książka napisana w bardzo przystępny sposób. Porusza mnóstwo ważnych kwestii, nad którymi wielu rodziców się zastanawia. Szczerze polecam! Daje możliwość zatrzymania się i refleksji ❣
